Selfless Beauty

 Wegetariańska zapiekanka z ziemniaków i mozzarelli

Czasem brakuje nam pomysłu na szybki, smaczny obiad, a zjadłoby się coś dobrego, prawda?

My lubimy nieskomplikowane rozwiązania, bo najprostsze pomysły są zawsze najlepsze. 

Co mogą zjeść wegetarianie? A taką oto zapiekankę - z ziemniaków, pomidorów, szpinaku i mozzarelli. Pomysł na wegetariański posiłek, ale nie tylko dla wegetarian!

Składniki:

Czas wykonania: ok. 1 h

Koszt: ok. 15 zł

Wykonanie:

1. Ziemniaki umyć, obrać i podgotować we wrzącej, osolonej wodzie. Po ugotowaniu odcedzamy, czekamy aż wystygną i kroimy w plastry o grubości 0,5 cm.

2. Cebulę pokroić w kosteczkę, a czosnek przecisnąć przez praskę. Całość zeszklić na oliwie, po czym dodać lekko rozmrożony szpinak i gotować przez kilka minut. Aby masa osiągnęła bardziej kremową konsystencję, dodać śmietanę.

3. Pomidory umyć i pokroić w plastry.

4. Mozzarellę odsączyć i pokroić w plastry.

5. Formę lub naczynie żaroodporne natłuścić oliwą lub sosem pomidorowym.

6. Piekarnik rozgrzać do temp. 190 stopni.

7. Ułożyć warstwowo ziemniaki, szpinak, pomidory. Powtarzać do wyczerpania składników. Na samej górze ułożyć mozzarellę. Całość skrapiamy oliwą i posypujemy świeżo zmielonym pieprzem.

8. Zapiekankę pieczemy w temp. 190 stopni przez 15-25 min. Można podawać ze świeżą bazylią.  

Zachęcamy do wypróbowania przepisu na lasagne z bakłażanem!

Psy zawsze były obecne w naszym życiu - zarówno Eweliny, jak i moim. Obie miałyśmy zawsze zwierzaka w domu, który był pełnoprawnym członkiem rodziny. W różnym wieku zostałyśmy wolontariuszkami, ale od początku łączy nas pasja.

Jako była właścicielka owczarka niemieckiego o wdzięcznym pseudonimie Bynio (jest już za Tęczowym Mostem), a obecna właścicielka suni w typie husky - Arii, mogę powiedzieć, że więź między człowiekiem a psem jest całkowicie unikalna. Ewelina - właścicielka west highland white terriera - Spaikiego, z pewnością to potwierdzi. Nawet ludzie między sobą nie są w stanie nawiązać tak silnej nici porozumienia.

(Spaiki)

Dlaczego wolontariat?

Czasami jest tak, że otacza nas tyle zła, zawiści, znieczulicy, że ogarnia nas bezsilność w najczystszej postaci. Ludzie są zdolni do największego okrucieństwa. Podkreślam, że ludzie. Psy natomiast są uosobieniem miłości i wdzięczności.

Mamy policję, mamy sądy, pogotowie - ludźmi zawsze ktoś się zainteresuje. A kto w takim razie zainteresuje się tymi, którzy sami nie poproszą o pomoc? 

Ilość zła, jaką ludzie wyrządzają swoim pupilom jest wręcz zatrważająca. Zastanawiam się, na jakich ludzi wychowają swoje dzieci, skoro sami są zepsuci do szpiku kości? 

Dlaczego wolontariat? Odpowiedź jest bardzo prosta. Nie ma nic piękniejszego, niż widok wracającego do zdrowia szczeniaka, dzikiego psa, który stał się kanapowcem, wyrzuconego z auta zwierzaka, który po tygodniach koczowania przy drodze jest bezpieczny i odzyskuje wiarę w człowieka. Nic się nie równa z uczuciem, że uratowało się stworzenie, które zaznało w życiu już tak wiele złego. Nic.

Czy to proste?

Nie, to nie jest proste. Najczęściej borykamy się z brakiem funduszy i miejsca, gdzie można uratowanego zwierzaka przechować. Oprócz tego to rezygnacja z wyjścia ze znajomymi na rzecz "łapanki", na rzecz wyjazdu do weterynarza, na rzecz sesji zdjęciowej psa czy kota do ogłoszeń. Wreszcie to zabieranie czasu naszym bliskim. Bywa ciężko, bywa bardzo ciężko, ale cały czas warto. Zdarza się, że pies w panice gryzie, że nie pozwala do siebie podejść, że ganiamy go po polach całymi godzinami, dniami, tygodniami, w deszczu, śniegu i upale. Ale nie żałujemy.

 (Bynio)

Co z tego mam?

W świecie, gdzie komukolwiek przestaje na czymkolwiek zależeć, jakikolwiek pozytywny gest w stronę zwierząt jest na miarę złota. Nie robimy tego dla pieniędzy, bo pracujemy za darmo. Nie robimy tego dla poklasku, bo potrzebujemy skupienia uwagi na naszych zwierzakach. Robimy to dla nich - psów i kotów, rasowców, dachowców i kundelków. Prawda jest taka, że nic się nie równa z wdzięcznością, jaką okazują zwierzęta. Ich radość na widok tymczasowych opiekunów jest prawie namacalna. Merdające ogony i mokre noski psów, mruczenie kotów - to z tego mamy. I wszystkie zarwane noce w samochodzie, godziny spędzone na ogłaszaniu w Internecie, nerwy związane z trudami finansowania są absolutnie tego warte!

Czy warto?

Wolontariat rozwija w nas empatię, uczy prawdziwych wartości, bo miłości psa nie da się kupić. Właśnie dlatego trzeba uczyć tego dzieci. Człowiek, który źle traktuje zwierzęta, nie będzie dobrze traktował ludzi. Dla psa czy kota nie jest ważne czy masz 10 kg nadwagi, zardzewiałe auto i skromne warunki w domu. Nieważne, że masz odrosty i niezrobione paznokcie. Nieważne, że nie masz najnowszego iPhone'a. Liczy się, że chcesz pomagać, że chcesz podarować swój czas i zaangażowanie.

Uczucie, że masz na coś wpływ, dajesz szansę na normalne życie istocie znalezionej w przydrożnym rowie, doda Ci skrzydeł. Gwarantuję Ci to. Nie musisz robić tego, co my. Pójdź do schroniska czy przytuliska w swojej miejscowości, a jeśli takiego nie ma, skontaktuj się z wolontariuszami z któregokolwiek miasta. Ogłoszenia w Internecie zawsze są potrzebne i są ogromną pomocą. Opcji jest wiele. 

 (Aria)

My akurat działamy w Fundacji Kastor, ale Ty możesz pomagać którejkolwiek organizacji lub być niezrzeszonym wolontariuszem - my też kiedyś takimi byłyśmy.

Uwielbiam produkty wege, więc równo tydzień temu czyli 17 maja, w Warszawie, w Centrum Sztuki Fort Sokolnickiego, byłam na  III Wielkim Rodzinnym Wegetargu, który zamykał Tydzień Wegetarianizmu. 

Ogólnie rzecz ujmując, zaskoczyła mnie ilość odwiedzających. Ponieważ pierwszy raz byłam na tej imprezie, myślałam, że Fort Sokolnickiego będzie dysponował jednak większą powierzchnią.

Targ trwał od godziny 10.00 rano i przewidziany był do 17.00, ale tak szczerze to nie wiem, czy ktoś by się na cokolwiek załapał nawet o 16.00. Na miejscu byłam ok. godziny 14.00, ale moje 160 cm miało niewielkie szanse w starciu z tłumem odwiedzających. Tłum właściwie mnie niósł, a więc samodzielnie niewiele zdołałam zobaczyć.

Wystawców było sporo, ze zróżnicowanym asortymentem, choć dominowały produkty spożywcze. Nie ukrywam, że szłam tam z zamiarem spróbowania konkretnych rzeczy. Niestety, udało mi się kupić tylko kilka takich, których plan nie obejmował, bo reszty albo już nie było, albo nie byłam w stanie tego zlokalizować. 

Na stołach królował różnego rodzaju hummus, praktycznie na każdym jednym można było go znaleźć, choć i słodkości bombardowały odwiedzających z każdej strony. Sama skusiłam się na ciasto makowe. Zostało skonsumowane ochoczo w domu. Można było nabyć również produkty bezglutenowe, które cieszyły się sporym zainteresowaniem.

Ponadto można było nabyć fajne, ekologiczne torby i koszulki. Nie ukrywam, że ceny tych produktów były dalece nie na kieszeń studencką (płócienne torby kosztowały ok. 45 zł, natomiast t-shirty ok. 60-65 zł, choć widziałam i droższe). Biorąc pod uwagę fakt, że nie dało rady kupić tylko jeden t-shirt i wyjść (cała masa pysznego jedzenia aż wołała do mnie), to mogło być to finansowo trudne do udźwignięcia. Z tego, co zauważyłam, dostępna była również biżuteria wegańska i przypinki. Bardzo duży plus dla organizatorów należy się za możliwość przyjścia z psem!

Niektóre straganiki oferowały prasę i książki na temat weganizmu/wegetarianizmu, z tego, co widziałam na fejsbukowej stronie imprezy można było spróbować wegańskich lodów, gofrów, spring rollsów, burgerów i innych fajnych rzeczy. Niektóre marki znałam już wcześniej, jak choćby bar Krowarzywa (wegańskie burgery), ale większość była dla mnie nowością. Piszę, że na stronie na FB to widziałam, bo w rzeczywistości trudno mi było namierzyć poszczególne rzeczy.

Generalnie, z punktu widzenia organizatora, uznałabym wegetarg za duży sukces. Niewątpliwie nie można odmówić imprezie zainteresowania. Jednak dla mnie uciążliwy był tłum, który oblegał wszystko bardzo ciasno, a przedarcie się w jedną czy drugą stronę było utrudnione i nie ma w tym przesady. Zatem mój zarzut względem wegetargu to właśnie za mały lokal. Owszem, był urokliwy, ze szklanym dachem, pełny światła i słońca, ale za ciasny na taką ilość osób. 

Żałuję, że w moich rejonach nie są takie imprezy organizowane, bo niewątpliwie takie inicjatywy są potrzebne. Poza tym wszyscy lubią dobre jedzenie i pozytywny klimat, więc tym bardziej. 

Organizatorom III Wielkiego Rodzinnego Wegetargu gratuluję i mam nadzieję, że z każdym rokiem będzie zyskiwał na popularności.

 

Kosmetyki cruelty free to teraz norma?

Buszowanie w drogerii to jedno z ulubionych zajęć kobiet w czasie zakupów. Jeśli jednak chcemy świadomie kupować (w tym kosmetyki nietestowane na zwierzętach), takie zakupy mogą stanowić niemałe wyzwanie. Wszystko fajnie, zakaz testowania obowiązuje w całej Unii Europejskiej, ale czy serio nic nie jest testowane?

Przed wejściem nowych przepisów teoretycznie każda substancja używana w przemyśle kosmetycznym została przetestowana, bo nikt nie zabraniał, było to łatwiejsze i tańsze, niż szukanie alternatyw. I prawda jest taka, że już tutaj można zakończyć dyskusję. Dlaczego? Ponieważ mimo zmiany prawa i zakazu testowania, w drogeriach nadal pozostają dostępne kosmetyki, które już zostały przetestowane na zwierzakach. Logika podpowiada, że wystarczy raz jakiś produkt przetestować i jeśli jest ok, to puścić do produkcji. Wszak nowe prawo dotyczy tylko nowych produktów i substancji.

Wyobraźcie sobie, że wchodzicie do drogerii, idziecie poszukać np. żelu do mycia twarzy, półki aż się uginają. Kolorowe opakowania aż wołają, żeby je kupić. Producenci widząc zmieniające się trendy, kuszą naturalnymi dodatkami, olejami arganowymi, wymyślnymi proteinami (swoją drogą ściemy producentów zasługują na dodatkowy post) itp. Nie chcemy się smarować już silikonem, chemią i całym syfem, więc firmy kosmetyczne wychodzą naprzeciw naszym oczekiwaniom. Czy to cokolwiek zmienia dla zwierząt? Niekoniecznie.

Jesteśmy dobrzy, bo w UE nie wolno testować.

Podwójna moralność często jest typowa dla koncernów kosmetycznych. Z jednej strony chwalą się, że nie testują, ale z drugiej nie wiedzą, czy ich dostawcy nie testują. Myślimy, że skoro jesteśmy w Unii, to tutaj przecież muszą być kosmetyki nietestowane. Muszą? Fajnie by było.

W jaki sposób najprościej można sprawdzić daną firmę? Wystarczy zainteresować się choćby tym, czy dana firma weszła na rynek chiński. Nie wszyscy wiedzą, że prawo chińskie bezwzględnie wymaga przetestowania kosmetyku na zwierzętach przed wprowadzeniem go na rynek. I teraz szybka analiza: czy taki L'Oreal może sobie pozwolić na zrezygnowanie z tak wielkiego rynku i tak ogromnych pieniędzy z niego płynących? Może nie może, a może nie chce. 

Ciekawostką może być niedawna sytuacja z firmą Ziaja (polska firma). Chcieli wejść na rynek chiński, ale kiedy okazało się, że będzie to wymagało testów na zwierzętach, odpuścili temat. Jak wiele firm się zdobywa na coś takiego? Chyba niewiele, biorąc pod uwagę fakt, że dzisiejszym światem rządzą pieniądze. 

W USA nie ma jeszcze zakazu testowania, ale ich polityka w związku z tym tematem jest dość niejasna. Teoretycznie chwalą się, że wiele firm zrezygnowało z testowania kosmetyków i składników już w latach '80, ale jeśli prawo od nich tego wymaga (???), to testują. No cóż... Nie można być trochę w ciąży, a trochę nie, prawda?

Wszyscy do jednego wora czy może łagodniej trochę?

Dochodzimy do punktu, gdzie pojawia się pytanie: czy kupować produkt nietestowany, wyprodukowany przez koncern testujący, czy nie?  Weganie zadają sobie pytanie, czy kupować produkty wegańskie, które pochodzą od firm bez takich tradycji? Ponownie wyobraźmy sobie, że wchodzimy do drogerii i szukamy tym razem żelu pod prysznic. Patrzymy na opakowanie i producenta. Głownie przewija się Adidas, Garnier, Nivea itd. I nagle widzimy taki Original Source. Przyglądamy się dokładnie i jest "słonecznik" (certyfikat przyznawany przez the Vegan Society - post o oznaczeniach tutaj: Nietestowane na zwierzętach cz.1)! Myślimy sobie, że super, nareszcie. Wracamy do domu, czytamy sobie w necie o firmie i co? Należy do koncernu testującego PZ Cussons. Ręce opadają i tracimy wszelką nadzieję. Czyli co, pozostaje kupować kosmetyki przez Internet? Bo prawda jest taka, że nie ma specjalnie dużego wyboru kosmetyków, których szukamy, w drogeriach.

Czy taki produkt wegański powstał przez przypadek? Możliwe. Powinniśmy banować wszystkie firmy, które wykazują się podwójną moralnością, czy jednak cieszyć się, że jest coś wegańskiego, nietestowanego w zasięgu naszej ręki? Każdy powinien odpowiedzieć sobie sam na to pytanie. 

Metoda małych kroków.

Często czytam opinie w Internecie, że wspierając firmę X (nietestującą na zwierzętach), wspieramy firmę Y (testującą, będącą właścicielem firmy X). Przerzucanie pieniędzy między firmami to nie jest prosty proces. Nie mam wiedzy, czy również do końca legalny. Pewnie znajdzie się wiele głosów, które stwierdzą, że kupując kosmetyk nietestowany od testującego koncernu, przekazujemy kasę na testowanie. To dość radykalne, ale nie twierdzę, że tak nie jest. Tylko, że banując wszystko, jak leci, nie wpłyniemy na zmianę postrzegania problemu testowania produktów na zwierzętach przez producentów. Jaką więc powinniśmy obrać metodę? Czy jeśli wzrośnie sprzedaż kosmetyków nietestowanych lub wegańskich, to wszyscy producenci będą chcieli coś z tego uszczknąć? Moda na ekologię nie przemija, świat się zmienia i moim zdaniem, z czasem, trzeba będzie się przystosować do nowych warunków. Również firmy kosmetyczne będą musiały to zrobić. 

Pierwsza część artykułu tutaj: Nietestowane na zwierzętach cz. 1
Trzecia część artykułu tutaj:  Nietestowane na zwierzętach cz. 3

Pomysł na obiad, dobry i niedrogi, to coś, czego poszukują m.in. studenci. Studenckie jedzenie nie musi się ograniczać do kebabów i burgerów, czy frytek smażonych na starym oleju. Wiadomo, czasem te frytki się wciągnie z chęcią, i nawet ten olej nie przeszkadza, ale czasem zjadłoby się coś dobrego, innego, domowego.

Może lasagne z bakłażanem i pomidorami? 

Kuchnia wegetariańska daje spore pole do opisu, a dodatkowo daniem takim można skusić nawet mięsożerców. Uwielbiamy lasagne, dlatego stale testujemy, zmieniamy, ulepszamy różne przepisy. Poniżej jeden z naszych ulubionych! Om nom nom...

 Składniki:

Czas wykonania: ok. 1 h 10 min. (łącznie z pieczeniem)

Koszt: ok. 25 zł

Wykonanie:

1. W rondlu rozgrzewamy oliwę z oliwek, a kiedy się podgrzeje, dodajemy kolejno: pokrojoną w kostkę cebulę, marchewkę, po chwili dodajemy pieczarki oraz zioła (oregano, bazylia i majeranek). Smażymy, często mieszając, przez ok. 10 min., aż warzywa zmiękną.

2. Do warzyw wrzucamy pokrojonego bakłażana (aby uniknąć gorzkiego posmaku, można wcześniej posypać go solą i przepłukać wodą, a następnie pozostawić do wyschnięcia) oraz startą skórkę z cytryny. Całość delikatnie mieszamy i dusimy przez 5 min. 

3. Do rondelka wrzucamy pomidory z puszki wraz z sokiem, doprawiamy solą i pieprzem. Doprowadzamy do wrzenia, po czym zmniejszamy ogień i pozostawiamy pod przykryciem na ok. 15 min. W tym czasie można rozgrzać piekarnik do 180 stopni.

4. W osobnym garnku nastawiamy wodę i podgotowujemy płaty makaronu (ok. 3 min. - powinny być al dente).

5. Twarożek ucieramy mikserem z mąką i jajkiem na gładką masę. Dodajemy mleko, gałkę muszkatołową, sól i pieprz do smaku. Jeśli masa będzie zbyt rzadka, można dosypać więcej mąki.

6. Na spodzie naczynia żaroodpornego układamy płaty makaronowe, następnie wlewamy trochę sosu bakłażanowego z pomidorami i rozprowadzamy po całej powierzchni. Układamy kolejną warstwę makaronu, wlewamy resztę sosu, przykrywamy go płatami. Można zrobić 3 piętra, w zależności od wielkości naczynia.

7. Na wierzch wykładamy równą warstwę masy twarożkowej, posypujemy tartym serem, po czym wkładamy do rozgrzanego piekarnika na 45 min., aż lasagne się zarumieni, a sos zgęstnieje.

8. Zjadamy całość od razu lub niechętnie dzielimy się z innymi głodomorami.

Wypróbuj też przepis na zapiekankę z ziemniakami i mozzarellą!

Wyobraź sobie, że przeszłaś/przeszedłeś na wegetarianizm. Jak się czujesz? Czy świecą dwa słońca, a trawa staje się niebieska? W pewnym sensie - tak.

Powody do przejścia na dietę wegetariańską są różne: przekonania, chęć poprawy stanu zdrowia, zmiana nawyków żywieniowych, moda. 

Wchodząc w ten świat, zaczynasz się zastanawiać, czy najpierw powinieneś ściągnąć z Internetu tajemnicze tabele z określonym zapotrzebowaniem na białka itd., a może lepiej lecieć do pobliskiego warzywniaka, by kupić tam wszystko, co mają?

Poniżej lista 7 tajemnic wegetarianizmu, o których rzadko się mówi:

1. Nie polubisz wszystkiego natychmiast. Jak wyglądała Twoja dieta wcześniej? Jeśli było to głównie śmieciowe jedzenie, to spróbowanie soi czy tofu może być sporym szokiem. Nie oszukuj się, że wegetarianizm to pójście do warzywniaka i kupienie warzyw. Nowy sposób odżywiania będzie wymagał pewnych wyrzeczeń, ale zapewniam Cię, że wyrzeczenia te wyjdą Ci na dobre. Zmiany nigdy nie są łatwe, ale ostatecznie sam będziesz mógł ocenić korzyści. 

2. Czy wiedziałeś, że wegetarianizm może pomóc wyleczyć Ci wiele dolegliwości? Nie twierdzę, że żyjemy w świecie idealnym, bo większość warzyw jest pryskana. Miałam 25 lat i borykałam się z trądzikiem. Kilka lat bujałam się od antybiotyku do antybiotyku. W końcu zmieniłam dietę i wierzcie lub nie, ale nastąpił cud - skóra oczyściła się w ciągu 3 miesięcy. Zaznaczę tylko, że nic poza tym w moim życiu się nie zmieniło. Dodatkowo ustąpiły dolegliwości żołądkowe, któe dokuczały mi od dłuższego czasu.

3. Masz szansę, by coś zmienić na świecie. Nie będziesz przykładać ręki do bezsensownego okrucieństwa wobec zwierząt. Tak, bezsensownego. Nadprodukcja mięsa jest faktem. Czy wiesz, jak wiele wyrzuca się każdego dnia? Wiesz w jaki sposób te zwierzęta są hodowane? W jaki sposób odsyłane na tamten świat? Czy dajesz sobie sprawę, czym są szpikowane, by tak szybko stać się dorodnymi nóżkami, skrzydełkami i nuggetsami?

4. Schudniesz. A w każdym razie masz na to spore szanse. Dlaczego nie twierdzę, że na mur-beton tak się stanie? Dlatego, że nadal możesz jeść słodycze, a te nie sprzyjają walce z nadwagą. Jednak jeśli rozsądnie podejdziesz do tematu, zbilansujesz swoją dietę, to zdrowa utrata kilogramów jest kwestią czasu. 

5. Będziesz musiał się okresowo badać. A w każdym razie badać swoją krew. Kiedy jesteś początkującym wegetarianinem, odstawiasz mięso, ale nie dostarczasz organizmowi nic w zamian, bo nie wiesz, że powinieneś. To nie jest prawda, że wszyscy wegetarianie i weganie mają anemię, bo rezygnują z dobrze przyswajanego żelaza z mięsa. Wszystko jest kwestią zastąpienia jednym źródeł innymi. I żeby ostatecznie rozwiać wszelkie wątpliwości - ryby to też mięso. 

6. Trenujesz? Nie ma problemu. Dieta wegetariańska w niczym nie będzie Ci przeszkadzać. Zanim znajdziesz sobie wymówkę, przeczytaj, kim jest Jake Shields czy Brendan Brazier. Po prostu sprawdź to. 

7. Dostaniesz kopa do działania. Mnóstwo energii, odporność na infekcje, chęć do działania - to tylko kilka plusów. Ładna skóra, smukła sylwetka, błyszczące włosy - to kolejne. Poznawanie świata od innej strony, nie tylko smaków i zapachów, powinno ostatecznie Cię namówić do zmiany nawyków żywieniowych.

Tajemnic wegetarianizmu jest z pewnością więcej. Każdy może dopisać swoje odkrycia. Najważniejsze, by samodzielnie poznawać ten świat. Spróbuj.

Sport to zdrowie. A dieta wegetariańska i sport?

Kiedy pojawia się temat sportu i diety wegetariańskiej, zaczynają się pojawiać wątpliwości typu:

- czy aby to zdrowe? 

- a skąd czerpać będziesz białko?

- twoje mięśnie mogą się nie regenerować jak trzeba

- nie będziesz miał/a siły

itd., itp.

Najczęściej uwagi takie wygłaszają osoby, które nie wiedzą nawet, jakie one same mają zapotrzebowanie na białko, a co dopiero wegetarianka z moimi parametrami. 

Nie mdleję, nie jestem niedożywiona, wycieńczona, z kiepskimi wynikami badań. Po prostu jest spoko.

Być jak basset

Biegam z przerwami od 3 lat, na różnych dystansach. Może nie jestem jeszcze zawodowcem, ani pół-zawodowcem, ale jak to mawiają wielcy: "Staramy się, cały czas się staramy".

Za każdym razem, kiedy biegnę, nie mam absolutnie przemyśleń w stylu reklam motywujących Nike - "You can do it!", "Just run" itp. Mam raczej w drugą stronę, w stylu powtarzanej mantry: "Boże, nie pozwól bym umarła na tym chodniku, z takimi wypiekami na twarzy".

Pamiętam, jak na moim pierwszym zorganizowanym biegu na 10 km byłam ledwie żywa już w połowie trasy, podczas gdy ci, którzy wystartowali na czele biegu, zdołali mnie już zdublować. Tego się nie spodziewałam! Szok i niedowierzanie!

Czasami się zastanawiam, czy inni biegacze, których spotykam na imprezach biegowych czy mijani na trasie treningu, nie są może jednorożcami - pięknymi, majestatycznymi, wiecznie pełnymi sił, podczas gdy ja wyglądam jak ten basset.

I jak słowo daję, za każdym razem, kiedy jestem w połowie trasy, zadaję sobie pytanie, co za licho mnie podkusiło, żeby iść biegać, skoro tego nienawidzę. Po powrocie do domu powtarzam sobie, że nigdy więcej, po czym na drugi dzień zaczynam planować kolejny "trening". 

Koktajl z trawy i bułka z bananem

No to skoro nie jem kurczaków, które są obecne w diecie każdego prawdziwego sportowca, to czy oznacza to, że piję tylko koktajle z trawy i jem bułki z bananem?

(Może ta bułka z bananem nie jest takim złym pomysłem?)

W tzw. dzień treningowy staram się jeść lekko. Dieta wegetariańska daje sporo możliwości. Pieczywo z serem białym (i dżemem) lub jajecznica na śniadanie, szybkie drugie śniadanie w postaci kanapki z masłem orzechowym (ja kupuję bez dodatku soli, wegańskie) i bananem (tadaaam, mamy kanapkę z bananem!), a na obiad makaron z białym serem i np. zblendowanymi malinami lub truskawkami. Dlaczego tak mało różnorodnie? 

Niestety, nie należę do grona tych szczęśliwców, którzy po zjedzeniu mega porcji makaronu może sobie później na lajcie iść hasać. Jeśli zjem coś zbyt ciężkiego, w trakcie biegania, na krótkiej trasie umieram 5 razy. Mój żołądek nie jest również zachwycony warzywami w dniu treningu. Powyższa opcja jedzeniowa u mnie się sprawdza. Po bieganiu trzeba chwilę odpocząć, bo znów organizm wzbrania się przed jedzeniem. Ale później spokojnie można sobie przysposobić jakieś kanapeczki czy coś. W końcu się należy, nie?

Koktajle różnej maści piję tylko w dni, kiedy nie biegam, ewentualnie jako nagroda za dotarcie do domu i nieskonanie na progu. 

5 ogólnych rad dla początkującej biegaczki (wegetarianki i nie tylko):

1. Wypróbuj kilka zestawów dań - sprawdź, po czym dobrze się czujesz w trakcie biegania (nie ryzykuj jedzenia smażonego - może być kiepsko na trasie).

2. Nie próbuj być jak Usain Bolt. Zaczynaj powoli. 

3. Pamiętaj o odpoczynku! Nieprzygotowany organizm odwdzięczy się kontuzją przy nadmiernym obciążeniu - sprawdzone na sobie.

4. Jeśli masz kilka wolnych groszy - kup sobie fajnego ciucha do biegania. Bo niby dlaczego nie? (Nie biegaj w trampkach, balerinach itp. - buty do biegania są absolutną koniecznością).

5. Nie martw się, jeśli danego dnia jesteś w stanie przebiec mniej, niż na poprzednim treningu. Widać organizm dziś ma gorszy dzień.

Fajne, niedrogie buty do biegania, kiedy jeszcze nie wiesz, czy to dla Ciebie, można kupić często w Lidlu, czy Biedronce, a nawet ostatnio w Decathlonie.

Na zakończenie dodam tylko, że jeśli jest Wam ciężko w trakcie biegu, to prawdopodobnie to się nie zmieni. Zmieni się tylko podejście do samego zmęczenia. 

I mimo, że podchodziłam do tego sceptycznie, zalety biegania są niezaprzeczalne: niweluje stres, pomaga oczyścić umysł i wyzłościć się ile dusza zapragnie. Do domu wraca aniołek :)

To dopiero pierwszy post na temat biegania i wegetarianizmu. Stay tuned!

Jakie mieliście postanowienia noworoczne? Tak jak w jakimś memie, postanowiłam sobie kupić coś ładnego, ale oprócz tego, postanowiłam dać z siebie więcej. Wiem, że sporo osób miało podobne postanowienia. Mamy maj, jak Wam idzie? Może warto wcielić to w życie?

Od czego zacząć?

Czyli co? Zaczynamy być mili dla tych, którzy dla nas nie są? Nie zawsze jest to takie proste. Może zacznijmy zatem od czegoś prostszego?

Na początek, może zmienimy szampon do włosów na taki, który nie był testowany na zwierzętach? Albo krem? Albo cienie do powiek lub podkład? 

Czy to aż tak proste? Owszem, aż tak proste.

Skąd zatem mamy wiedzieć, co jest, a co nie jest testowane? 

Z pomocą przyjdą oznaczenia na opakowaniach. 

Jak to jest z tym królikiem?

Pierwszy symbol, jaki pewnie wszyscy kojarzą to królik. Ale dlaczego tak wiele różnych opcji? Czy to znaczy, że wystarczy umieścić symbol królika na opakowaniu i wszystko jest super? Niestety nie.

Od 11.03.2013 r. na terenie Unii Europejskiej obowiązuje zakaz testowania nowych substancji i całych produktów na zwierzętach. Może się czasem dziwicie, że z Waszego kosmetyku zniknął symbol królika albo wzmianka, że produkt nie był testowany na zwierzakach? W związku z zakazem testowania, producenci nie muszą już nic na opakowaniach umieszczać. 

Istnieje jednak pewien królik, który cokolwiek tutaj zmienia. To tak zwany "skaczący królik" (zdjęcie poniżej). Oznacza on, że dany produkt otrzymał certyfikat Humane Cosmetics Standard, wydawany przez The British Union for the Abolition of Vivisection. Co to oznacza? Że dany produkt nie był testowany na żadnym etapie produkcji (a więc i jego składniki) i nie zawiera substancji pochodzenia zwierzęcego (w tym z uboju). 

Czym zatem różni się skaczący królik od innych? Jest jedynym, zarejestrowanym znakiem, który odnosi się do czegoś więcej, niż tylko grafiki. 

Jeśli więc zauważycie symbol królika, ale nie tego skaczącego, to możecie być pewni, że producent umieścił go tam tylko dla hecy. Takie oznaczenie nie ma najmniejszego znaczenia.

A co z innymi symbolami?

Inne również mogą Wam pomóc z wyborze właściwych kosmetyków.

Mamy np.

"Słonecznik" - certyfikat wydawany przez The Vegan Society

 BDIH - certyfikat przyznawany odpłatnie

Viva! dla wegan i wegetarian - certyfikat przyznawany przez miesięcznik Vege i Międzynarodowy Ruch na Rzecz Zwierząt Viva!

Klub Ok! - certyfikat przyznawany przez Klub Ok!, który prowadzi Listę Ok! - listę produktów nietestowanych na zwierzętach.

Generalnie, wszystkie te certyfikaty wymagają nietestowania na zwierzętach i niestosowania składników pozyskiwanych z uboju zwierząt, a także brak składników z upraw GMO. Po krótki przewodnik po symbolach zapraszam na naszą stronę na Facebooku. 

Oczywiście zawsze możemy zapytać producenta, ale na początek łatwiejszą opcją będzie skorzystanie z Listy Ok! (Klik!)

Na koniec powiem tylko, że uroda nie jest warta cierpienia innych istot. Nie od razu Rzym zbudowano, ale może warto od czegoś zacząć?

Witajcie!

Kim jesteśmy, czym się zajmujemy? Długo by opowiadać, ale pokrótce można powiedzieć, że świeżo upieczonymi blogerkami, wolontariuszkami na rzecz bezdomnych zwierząt, wegetariankami, wielbicielkami wszystkiego, co pozytywnie wpływa na otaczający świat. Szanujemy innych, nie zmuszamy do zmiany poglądów, a jedynie do wzięcia pod uwagę czyjegoś zdania. Wyznajemy zasadę "Be smart - not obsessed" :)

Chciałybyśmy, aby ten blog był miejscem, w którym każdy czuje się dobrze, znajdzie przydatne informacje i będzie wracał po więcej. 

Co będzie można u nas znaleźć? Dużo przydatnych informacji na temat świadomego wyboru kosmetyków (nietestowane na zwierzętach/wegańskie/naturalne), dużo fajnych i łatwych przepisów kuchni wegetariańskiej, sporo motywacji i jeszcze więcej inspiracji! 

Piszcie do nas - chcemy być z Wami w kontakcie!

Zapraszamy również na nasz fanpage na Facebooku, gdzie zawsze znajdziecie coś fajnego :)